Արմաշի ջրաճահճային տարածքները պատկանում են ձկնաբուծարաններին՝ այդպիսով համընկնելով որսորդության համար նախատեսված հանրային տարածքների հետ։ Այդ պատճառով ջրային թռչունները կանգնած են երկու խոշոր սառնալիքի առջև՝ չվերահսկվող կրակոցներ և սահմանային միջավայրերի ոչնչացում։ Տարածքում թռչնադիտարկման գործողությունների մշակումը ձկնաորսի կորուստը փոխհատուցելու հնարավորություն ընձեռեց, և մի քանի տարվա ընթացքում փոխվեց ձկնաբուծարանների ղեկավարության վերաբերմունքը՝ վայրի կենդանիների պահպանությունը դարձնելով առաջնահերթություն։
